เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อเพื่อนที่ย้ายไปอยู่พัทยามานานกลับมาเยี่ยมบ้าน เขาแต่งตัวหรูหรา ขับรถ Fortuner ใส่ทองมาอย่างมีสไตล์ ชวนผมไปเที่ยวร้านคาราโอเกะที่มีสาวลาวบริการ ซึ่งผมไม่เคยไปที่แบบนี้มาก่อนเลย
เมื่อไปถึงร้าน บรรยากาศเป็นแบบร้านเก่าๆ มีหลังคามุงจาก มีไฟสลัวๆ และมีสาวสวยประมาณ 10 คนออกมาต้อนรับ ผมตกใจกับความสวยของพวกเธอ พวกเธอดูราวกับนางแบบมากกว่าพนักงานบริการ
เพื่อนของผมเริ่มคุยกับสาวๆ อย่างคุ้นเคย ด้วยน้ำเสียงหยอกล้อและสนิทสนม ส่วนผมนั้นรู้สึกเขินและไม่รู้จะสื่อสารอย่างไร การคุยของผมจึงเป็นแบบสุภาพและธรรมดา ซึ่งดูเหมือนจะไม่ดึงดูดความสนใจของสาวๆ เท่าไรนัก
ต่อมาผมได้รู้ว่าสาวเหล่านี้ไม่ใช่พนักงานบริการ
หวยลาววันนี้ทั่วไป พวกเธอมีความเป็นตัวของตัวเอง หากต้องการสร้างความสัมพันธ์จริงจัง ต้องผ่านกระบวนการขอจากครอบครัวอย่างเป็นทางการ ซึ่งแตกต่างจากความคาดหวังเริ่มแรกของผมโดยสิ้นเชิง
ระหว่างทางกลับ เพื่อนของผมวิจารณ์ว่าผมขาดความมั่นใจและไม่เข้าใจวิธีการคุยกับสาวในบริบทนี้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าการเคารพและให้เกียรติน่าจะเป็นสิ่งสำคัญมากกว่า
ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมสงสัยถึงค่านิยมและวิธีปฏิสัมพันธ์ระหว่างหญิงชายในบางสังคม ผมสับสนว่าควรปรับตัวอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้
สุดท้ายนี้ ผมเขียนเรื่องราวนี้เพื่อแบ่งปันความงงงันและความคิดของตนเอง หวังว่าจะได้รับมุมมองจากผู้อ่าน ว่าผมควรทำความเข้าใจสังคมนี้อย่างไรดี
